Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

The Nomads - The Bad Times Will Do Me Good


Επειδή μου έπεσε βαρύ να κάθομαι να θάβω το Solna, τον νέο δίσκο ενός από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα, τους Nomads, έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά το Up Tight, και αφού μεσολάβησαν δύο συλλογές, δεν θα ποστάρω εδώ τις σκέψεις μου για το ξεθυμασμένο rock που άκουσα, και για μια τραγική στιγμή μου έφερε στον νου μέχρι και τους REO Speedwagon
Θα βάλω μόνο να ακούσουμε το The Bad Times Will Do Me Good, μια κοματάρα, που όσο το σκοτάδι προχωράει και ο ουρανός γίνεται κόκκινος θυμίζει τι μας είχε πει αυτή η μεγάλη μπάντα τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες.
Rat Fink a Boo-Boo, Where the Wolf Bane Blooms, Lowdown ShakinChills, Knowledge Comes With Death Release, Holyhead, Long Goodbye, I Out of It, Dont Pool My Strings, Crystal Ballπάρε ναχεις και άλλα τόσα να γεμίζουν περήφανα τις πίσω μας σελίδες
Μια ιστορία μακριά που δεν γίνεται να κοντύνει πια ότι κι αν συμβεί, μια ιστορία που για να μας την πουν οι αφηγητές της έσκαψαν πρώτα βαθειά στα λαγούμια που οδηγούν από το blues στο rock and roll των 50’s, στα girl group και το garage punk των 60’s, στον Iggy και τους Stooges, το αμερικάνικο και το αυστραλέζικο punk των 70’s, τους Blue Oyster Cult, τους Motorhead…όλα αυτά δηλαδή που επαναλαμβανόμενα με περίσσιο πάθος και στυλ μας αρέσει να ακούμε στον αιώνα τον άπαντα.
Βάλτε τώρα να παίξει ολόκληρο το Showdown 1, μετά μια καλή επιλογή από το 2, και στο τέλος ξανά τον τελευταίο τους ύμνο, με το ρεφρεν να είναι το μοτο που θα μας χρειαστεί εδώ στον νότο…A little bit of bad times will do me good, a little bit of sad and a little bit of blue, a little bit of bad times WILL DO ME GOOD!
Ανοίγω μπύρα…κοματάρα ρε πούστη μου…συγκινήθηκα …γεράματα…
Έλα ρε Nomads γαμώτο μου!